مردی از زنادقه نزد حضرت رضا علیه‏ السلام آمد، آن مرد ‏پرسید که: چرا خدا از خلق پوشیده است؟
امام فرمود: «ان الاحتجاب عن الخلق لکثره ذنوبهم= گناهانشان حجابند.
 
شیخ اجل سعدی گوید: 
سعدی! حجاب نیست، تو آیینه پاک دار
 زنگار خورده چون بنماید جمال دوست؟

حال بدان که گناه را مراتب است، از گناه پیش پا افتاده چون سرقت و کذب و قمار و نحوها، تا پله پله انسان به جایی می رسد که علم و عبادتش را گناه می بیند و بعد خودش را که وجودک ذنب لا یقاس به ذنب...

برگرفته از هزار و یک نکته ص577، هزار و یک کلمه،ج3 ص238، علامه حسن زاده آملی.