ار نباشد سوز دل را چه سودى داشتن
بهر امید ثمر باید شجر را کاشتن
سینه مى باید بود گنجینه اسرار حق
ور نه انبانى در او اوهام را انباشتن
نور دانش بینش ذاتست و تو گرد آورى
آنچه را در عاقبت مى بایدش بگذاشتن
مردمى چبود بنزد مردم دانا سرشت
پرچم علم و عمل را بى ریا افراشتن
خر دلى شر را به خیر محض چون دارى روا
بدگمانى را چرا در کار حق انگاشتن
مهر مهرویان حسن را دین و آیین است و بس
کفر باشد مهر مهرویان ز دل برداشتن
حق تعالی می فرماید که ای بنده من، حاجت تو را در حالت دعا و ناله زود برآوردمی، اما در اجابت جهت آن تاخیر می افتد تا بسیار بنالی که آواز و ناله تو مرا خوش می آید.
مثلا دو گدا بر در شخصی آمدند؛ یکی مطلوب و محبوب است و آن دیگر عظیم مبغوض است، خداوند خانه گوید به غلام که زود، بی تاخیر، به آن مبغوض نان پاره بده تا از در ما زود آواره شود؛ و آن دیگر را که محبوب است وعده دهد که هنوز نان نپخته اند، صبر کن تا نان برسد.
ناله مؤمن همی داریم دوست
گو تضرع کن، که این اعزاز اوست
خوش همی آید مرا آواز او
وان (خدایا) گفتن و آن راز او
پیش شاهد باز چون آید دوتن
آن یکی کمپیر و آن یک خوش ذقن
هر دو نان خواهند، او زوتر فطیر
آرد و کمپیر را گوید که گیر
وان دگر را که خوش استش قد و خد
کی دهد نان؟ بل به تأخیر افکند
گویدش بنشین زمانی بی گزند
که به خانه نان تازه می پزند
چون رسد آن نان گرمش بعد کد
گویدش بنشین که حلوا می رسد
هم بدین فن دار دارش می کند
وز ره پنهان شکارش می کند
که مرا کاری است با تو یک زمان
منتظر می باش، ای خوب جهان
مثل آن کمپیر دان بیگانگان
شاهد خوشروی مثل مؤمنان
به مناسبت اول ذی الحجه (سالروز ازدواج امام علی و حضرت زهرا علیهما السلام)، شبکه دو سیما در برنامه عصر خانواده در تاریخ 24 شهریور 1394، فرمایشاتی ارزشمند را از استاد صمدی آملی درباره ازدواج جوانان پخش نمود. در این فیلم استاد صمدی آملی صفات مناسب مردان و زنان برای ازدواج را بر اساس روایات بیان مینمایند.
میتوانید فیلم این بیانات را در ادامه مطلب مشاهده و دانلود کنید.
أبوعلی سینا فخر فلاسفه شرق میگوید:
«و کان علی فی أصحاب محمد کالمعقول بین المحسوس؛
علی (ع) در میان اصحاب محمد چون وجود جوهر معقول در میان محسوسات بود.»
و فاصله او با دیگران چون فاصله عالم عقل و عالم محسوسات و طبع بود.
در اصطلاح منجمین ارض بر کره خاک گفته می شود که آب بر اکثر آن احاطه دارد ، اما به این معنی در قرآن نیامده است ، هر چه ارض در قرآن در قرآن دیده ایم مراد سطح خاک و خشکی آنست یا قطعات آن (نه کل کره زمین)، بلکه کوه ها هم از مفهوم ارض خارجند «یوم ترجف الارض و الجبال» ( مزمل ۱۴) « و حملت الارض و الجبال» ( حاقه ۱۴) خداوند زمین را در مقابل کوه قرار داده است ، زمین می لرزد و کوه هم می لرزد. «و ألقی فی الارض رواسی» گذاشت(القی) یعنی آفرید در زمین کوهها.
منبع: دروس هیئت ، درس 52، حضرت علامه حسن زاده آملی
بنابراین مطلب دحو الارض به معنای گسترده شدن خشکی در کره زمین است (والارض بعد ذلک دحاها) که در روز 25 ذی القعده آب که کره را احاطه کرده بود، از کعبه شروع به خشکیدن میکند. و این مطلب باید با بحث بسیار شریف و عرشی رتق و فتق تلفیق شود و بحث و بررسی گردد. که به حقیقت باید گفت اگر "رساله رتق و فتق" حضرت علامه حسن زاده آملی در جهان بررسی و انتشار بیابد غوغایی در عالم علم ایجاد می کند...
سه مطلب زیر از سه کتاب حضرت علامه حسن زاده آملی درباره نظریه تکامل داروین است:
1. کتاب هزار و یک نکته، نکته 845:
جواب عالم این بود که نظریه داروین حدسى بیش نیست، و به أدله تأیید نشده. یکى از علماى آلمان عین ادله داروین را ذکر کرده و آن را دلیل تقهقر انسان و مسخ او به میمون دانسته، هیچ بعید نیست که مردى پس از داروین ظاهر شود و ادله او را باطل کند. با اینکه ما تعقل نمیکنیم اگر افراد انسان از زمین بر افتد، انواع بوزینه که از هزاران سال پیش تا کنون موجود بوده و تغییرى نکرده اند این همه اختراعات بشرى و علوم و ادب او را استخراج کنند. اگر عقیده داروین به طور قطع ثابت میشد ما مجبور بودیم ظاهر آیات را طورى تأویل کنیم که با محسوسات و معقولات موافق گردد اما چنین نیست.
نویسنده گوید: پس از داروین، آثار انسانى را در اعماق زمین یافته اند، از هشتاد هزار سال پیش از این و بیشتر، و منتها مدتى که داروین معتقد بود سى هزار سال است و این کشف فرضیه داروین را باطل مى کند، چون آنزمان که انسان موجود بود بر حسب این کشف، قبل از دوره میمون است. کسانیکه در فلسفه قدیم بنى نوع انسان را قدیم زمانى میدانستند آدم را به نوع تأویل میکردند یا انسان کامل. و کسانى که امروز جمع بین قول داروین و عقاید دینى میکنند همین را میگویند. گوریلا و شمبانزه همین اند که هستند و همینگونه اولاد خواهند آورد و هرگز اختراعات امروزه انسان را نخواهند یافت.
این مطلب را از یادداشتهاى مخطوط مرحوم استاد علامه شعرانى نقل کرده ایم. کلمه حدس بمعنى دارج و رائج عرف عام آنست نه به معنى مصطلح ارباب معقول. و یکى از کشف آثار انسانى در نکته 557 گفته شد. و در رد داروین کتابها نوشته اند.
2. کتاب هزار و یک نکته، نکته 557:
روزنامه اطلاعات تاریخ 16/ 2/ 1332 ه ش مطابق 22 شعبان 1372 ه ق:
لیما- یونایتدپرس- دیروز از طرف اداره باستان شناسى کشور پرو اعلام شد که عده اى از دانشمندان باستان شناس آن کشور، ضمن کشفیات و حفر آثار قدیمه جنگلهاى «اکوراکو» واقع در 155 کیلومترى لیما اسکلت یک انسان عظیم الجثه اى را پیدا کرده اند که طول قد آن نه پا و نیم مى باشد. ساختمان استخوان بندى این اسکلت به اندازه اى قوى و محکم است که پس از چندین هزار سال که زیر مقدار زیادى سنگ و خاک بوده مع ذلک آسیبى بدان وارد نیامده است.
دانشمندان باستان شناسى پرو معتقدند که اسکلت مزبور متعلق به انسان ششصد هزار سال تا یک میلیون سال قبل بوده است. با اظهار نظر این دانشمندان فرضیه «داروین» مبنى بر این که انسان از نژاد میمون است باطل گردیده است زیرا در اسکلت جدید هیچگونه علامتى که حاکى از آثار اسکلت میمون باشد مشاهده نشده است.
تقریبا یک سال قبل یک ظرف قدیمى در همین جنگل کشف شد که مربوط به یک میلیون سال قبل بوده است. این ظرف از سنگ ساخته شده بود و وزن آن به بیست و پنج کیلو مى رسید. پایان.
3. انیس الموحدین، پاورقی، صفحه55:
در این اواخر، طبیعیین در دنیا در مقابل الهیین طغیان فراوان کرده اند و جمعى از آنها نظریه داروین انگلیسى را دست آویز کرده و هیاهوى شدید برپا نمودند، در صورتى که نظریه وى ربطى با مرام آنها نداشت، ولى اخیرا بطلان نظریه داروین درباره انسان بر دانشمندان دنیا واضح گشت و محقّق شد که انسان میلیونها سال قبل از میمون در دنیا وجود داشته است. بعضى از دانشمندان کشف کرده اند که انسان یک میلیون سال قبل در دنیا بوده، در صورتى که میمون 700 هزار سال قبل بوده و اخیرا نیز دانشمندان دیگر کشف نموده اند که بشر چهارده میلیون سال پیش بوجود آمده است؛
**مطلب زیر بسیار مهم و قابل تأمل است و یکی از بهترین دلایل بر اثبات غدیر، ولایت و مذهب حقه شیعه است، از عزیران اهل ولایت میخواهیم تا در نشر این مطلب کوشا باشند**
حضرت علامه حسن زاده آملی:
جناب استاد ما علّامه طباطبائى صاحب تفسیر قیّم و عظیم المیزان (رضوان الله علیه) فرموده است که:
استاد ما مرحوم آقا سید على قاضى حکایت کرد که کسى از جنّى پرسیده است (و فرموده است شاید آن کس خود مرحوم قاضى بوده است): طایفه جنّ به چه مذهب اند؟
آن جنّ در جواب گفت: «طایفه جنّ مانند طایفه انس داراى مذاهب گوناگون اند، جز این که سنّى ندارند، براى این که در میان ما کسانى هستند که در واقعه غدیر خم حضور داشتند و شاهد ماجرا بوده اند». (به دلیل عمر طولانی اجنه)
راقم سطور حسن حسن زاده آملى گوید:
بسیارى از صحابه در واقعه غدیر خم حضور داشته اند، و به شأن نزول کریمه یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرِینَ، به رأى العین شاهد بوده اند؛ و فرموده رسول خدا (صلوات الله علیه): «ألا من کنت مولاه فهذا علیّ مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله و أحبّ من أحبّه .... را به حضور عیانى شنوده اند؛ و لکن هنوز بدن رسول خدا دفن نشده بود که ...، و یا به قول سیّد حمیری در قصیده عینیه:
حتّى إذا واروه فى لحده و انصرفوا عن دفنه ضیّعوا
ما قال بالأمس و أوصى به و آثرو الضرّ بما ینفع
و قطّعوا أرحامه بعده فسوف یجزون بما قطّعوا
لاجرم آن فرقه جنّ مسلمان مؤمن را (رحمة الله علیهم) بر این قوم إنس، فضل شرف است؛ فَاعْتَبِرُوا یا أُولِی الْأَبْصارِ.
امیر المؤمنین، علیه السلام به کمیل فرمود: «انّ هذه القلوب اوعیة فخیرها أوعاها» فرمود: این دلها ظرفها هستند، هر دلى که گنجایش و ظرفیت آن بیشتر است او بهتر است.
این کلام امام، یک ترازوى انسان سنج است، چنانکه معروض داشته ایم، هر میزانى با موزون خود (یعنى متاع و آنچه که بدان سنجیده مى شود) مناسبتى دارد، با ترازوى زنبیلى که نمى شود حرارت هوا را سنجید، هرچیز به مناسبت خودش ترازوئى دارد، انسان کامل براى انسانهاى دیگر میزان است. امام صادق علیه السلام فرمود: «نحن الموازین القسط» (1) ما ترازوهای قسط الهی برای سنجش انسان هستیم.
توضیح:
میزان وزن و ارزش هر شیئی متناسب با همان شیء است، نمیشود با ترازوی ساده دمای هوا را سنجش کرد، همینطور نمی شود انسانیت انسان را با اینگونه ترازوهای مادی سنجید، زیرا انسان منحصر در جسم نیست، لذا امام صادق فرمود: ما ترازو های انسان سنج هستیم، هر چه به ما نزدیک تر شدید، انسان ترید و وزن و ارزش شما بیشتر است. اما افرادی که از جنبه انسانی خوب بار نیامده اند، مورد خطاب قرآن قرار میگیرند که : "فلا نقیم لهم یوم القیامه وزنا"(2) ( روز قیامت براى آنها وزن و ارزشى نخواهیم نهاد).
