۱۳۶ مطلب با موضوع «علما و بزرگان» ثبت شده است

انا لله و انا الیه راجعون

الهی

موج از دریا خیزد و با وی آمیزد و در وی گریزد و از وی ناگزیر است

انا لله و انا الیه راجعون...

حضرت علامه حسن حسن زاده آملی به ملکوت اعلی پیوست...

۱ نظر ۰۰/۰۷/۰۳
۲۶۲ بازديد
معنای باطنی شعر امام حسین

معنای باطنی شعر امام حسین

در کتاب حقیقة الامر این نکته را ذکر کرده است که «ماء معین» در قرآن کریم اشاره به امام است و تاویل به علم و معرفت و محبت شده است.

پس این شعر منسوب به حضرت:

« شیعتی مهما شربتم ماء عذب فاذکرونی»

معنی ظاهرش این است که هرگاه آب گوارایی نوشیدید، از لب تشنه حسین علیه السلام یاد کنید.

و معنی تاویلی اش این است که هر گاه از علوم قران و اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام بهره مند شدی، بگو: « صلی الله علیک یا اباعبدالله»، چون از برکت امام حسین علیه السلام است که این بهره های روحانی به تو رسیده است.

۰ نظر ۹۸/۰۶/۱۰
۶۱۸ بازديد
نسبت دنیا به سرای ابدی

نسبت دنیا به سرای ابدی

این‏قدر بدان که در نشئه هرچه بمانى نسبت به سراى ابدى که در پیش دارى آنى است بلکه کمتر از آن است. عاقل را اشاره کافى است.

منبع: نامه ها برنامه ها، علامه حسن زاده آملی.

۰ نظر ۹۸/۰۴/۱۰
۵۶۵ بازديد

دانلود دیوان اشعار حسین منصور حلاج

حسین بن منصور حلاج، عارف بزرگ ایرانی قرن سوم هجری، در سال ۲۴۴ هجری به دنیا آمد و وفاتش در ۲۴ ذیقعده سال ۳۰۹ واقع شد. در حکایت است که از او پرسیدند عشق چیست؟ گفت: امروز بینی و فردا و پس فردا، آنروز بکشتند، دیگر روز بسوختند و سوم روزش به باد بردادند.
از جناب حلاج آثار زیادی به جای مانده که یکی از این آثار، دیوان اشعار ایشان می باشد که میتوانید این کتاب را از وبلاگ قاصدون دریافت کنید.

دانلود دیوان اشعار حسین منصور حلاج pdf:

۰ نظر ۹۸/۰۲/۰۵
۱۲۷۹ بازديد
غزل ای دوست علامه حسن زاده آملی

غزل ای دوست علامه حسن زاده آملی

غزل ای دوست علامه حسن زاده آملی
دارم هوس وصالت ای دوست / دائـم منـم و خیالت ای دوسـت
ایـن مرغ زجــال هــا رهـیــده / افتاده عجب به جالت ای دوست
رنـدی چـو مـرا بـدیـد این حال / گفتا که خوشا به حالت ای دوست
در چـال فتــاده ای ولیــکــن / پـرواز دهـنـد وبالت ای دوست
پــرواز بـرون ز حــد احـصــا / آنی چو هزار سالت ای دوست
دیــده به امیــد ایـن نویــدش / دارم به ره نوالـت ای دوسـت
در خـواب روم مـگـر که بیـنم / باچشم دگر جمالت ای دوست
در وصف تو هرکه را که دیدم / مات توبدست ولالت ای دوست
ای آنکه مجــره هست و بیضا / تصویر زخط وخالت ای دوست
ای آنــکه زمیـن وآسـمان ها / ظلی بود از ظلالت ای دوست
ای نــور روان ودیــدگــانــم / هرگز نبود ظلالت ای دوست
در آیــنــه دل حــســن نــه / عکس رخ بی مثالت ای دوست
۰ نظر ۹۷/۱۲/۱۵
۱۱۳۵ بازديد
مسافتی بیش از زمین تا آسمان

مسافتی بیش از زمین تا آسمان

حضرت علامه حسن زاده آملی:

 

با این که مسافت أسفل السافلین تا أعلی علییین بیش از زمین تا آسمان است، حد سقوط از این به آن، کمتر از یک "آن" است.

۰ نظر ۹۷/۰۵/۲۶
۸۹۸ بازديد
آن که از تنها نشد تنها

آن که از تنها نشد تنها

بود مرد تمامی آن که از تنها نشد تنها

به تنهایی بود تنها و با تنها بود تنها

دیوان اشعار علامه حسن زاده آملی

توضیح:

مصرع اول: تنهای اول جمع است و تنهای دوم مفرد.

مصرع دوم: تنهای اول مفرد و تنهای دوم و سوم جمع و تنهای چهارم مفرد است.

معنای شعر:

مرد تمام آن نیست که از با تن ها بودن تنها باشد، زیرا که باید با جمعیت و اجتماع باشد و نیازمند به معیشت و زندگی در بین همه است، بلکه فرد تمام کسی است که به تنهایی همه است و در عین حالی که با همه است بی همه است و خودش با تنها تنها و یکی است.

۱ نظر ۹۶/۱۰/۰۴
۲۱۹۶ بازديد
دانلود مستند پرستوهای مهاجر

دانلود مستند پرستوهای مهاجر

مستند پرستوهای مهاجر بخشی از یازدهمین یادواره شهدای گمنام خوشواش آمل می باشد که در تاریخ 4 مهر 1396 از شبکه چهار سیما پخش شد. این مستند کوتاه و دیدنی را به خوانندگان وبلاگ تقدیم میکنیم:


مشاهده آنلاین و دانلود:

https://www.aparat.com/v/1KJom

۰ نظر ۹۶/۰۷/۰۵
۹۶۲ بازديد
اهمیت کتب حکمی و عرفانی در آثار علامه حسن زاده آملی

اهمیت کتب حکمی و عرفانی در آثار علامه حسن زاده آملی

1. (هزار و یک کلمه، ج‏1، ص 290):
در رساله اعتقاداتم گفته‏ ام: اعتقاد من این است که صحف علوم عقلى و عرفانى اساسى و اصیل، تفسیر انفسى خطاب محمّدى و کشف تامّ احمدى ‏اند- صلّى اللّه علیه و آله و سلم- که بدون دراست و تعلیم و تعلّم آنها فهم اسرار نهفته در آیات و روایات براى نفوس غیر مکتفیه حاصل نمی ‏شود، فافهم.

2. (هزار و یک کلمه، ج3، ص 184):
انسان با فقدان شفاء و اشارات شیخ الرئیس و شرح اشارات خواجه طوسی و فتوحات و فصوص شیخ اکبر محیی‌ الدین و شرح علامه قیصری در فصوص الحکم و مصباح الانس ابن فناری و اسفار صدرالمتالهین، در بیان معارف الهی کتاب و سنت احساس غربت و خلأ می کند.

3.
(کیهان اندیشه/مهر ۶۸):
بعضی از بزرگان در ماه مبارک رمضان، شرح فصوص قیصری تدریس می فرمودند، از ایشان سوال شد که در ماه رمضان به چه اشتغال دارید؟ فرمود به تفسیر قرآن مشغولیم؛ و راستی این طور است که کتب عرفانی، تفسیر انفسی قرآن مجیدند… کتب عرفانی فتوحات و مصباح الانس و فصوص … اینها تفسیر انفسی قرآن مجیدند.

4. (حاشیه بر اسفار "مفاتیح الاسرار" ج2 ص6):
« ولعمری من اعتزل عن الکتب العقلیه والصحف العرفانیه مما أهدتما الأیادی النوریه ک "تمهیدالقواعد" و "شرح القیصری علی فصوص الحکم" و" سرح العیون فی شرح العیون" و" مصباح الانس" و" شرح المحقق الطوسی علی الاشارات" و"الأسفار" و"الشفاء" و"الفتوحات المکیه"،  فقد عزل نفسه عن فهم الخطاب المحمدی –ص- و حرمها من النیل بسعادتها القصوی» انتهی.
ترجمه:
به جانم قسم! آن که از کتب عقلی و صحف عرفانی یعنی مطالعه ی کتاب هایی همچون تمهید القواعد، شرح قیصری بر فصوص الحکم و سرح العیون فی شرح العیون و مصباح الانس و شرح محقق طوسی بر اشارات و اسفار و شفا و فتوحات مکیه خود را دور کند، همانا خود را از فهم خطاب محمدی-ص- یعنی قرآن دور کرده است و جان خود را از نیل به سعادت قصوایش محروم ساخته است.


5.
(هزار و یک کلمه، ج‏3، ص: 46):
مردم اجتماع ما خواه بپذیرند و خواه نپذیرند- که سرانجام خواهند پذیرفت- بدانند که آنچه از قلم أعلاى آحاد حکماى الهى، قرنى بعد از قرنى در صحف نوریّه و کتب قیّمه آنان به کتابت آمده است، تفسیر انفسى آیات و روایات است.

6.
(کلمه علیا در توقیفیت اسما، ص: 43):
به راستى اگر دراست و تعلیم و تعلم مثل تمهید القواعد و شواهد ربوبیه و شرح اشارات‏ خواجه طوسى و فصوص‏ الحکم و شروح آن بویژه شرح علامه قیصرى بر آن و اسفار و مصباح‏ الانس و شفا و فتوحات مکیه نباشد، فهم اسرارى که در مثل این حدیث که بیان بطون آیات قرآنى اند نهفته اند میسور نگردد. و به حقیقت باید صحف کریمه یاد شده را تفسیر انفسى براى اعتلاى فهم خطاب محمدى صلى الله علیه و آله و سلم دانست.
من آنچه شرط بلاغ است با تو مى گویم‏
تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال‏

7. (هزار و یک کلمه، ج‏1،ص 102):
 در اثناى تدرّس و تعلّم علوم عقلى و صحف‏ عرفانى‏ دچار وسوسه‏اى سخت سهمگین و دژخیم و بدکنشت و بدسرشت در راه تحصیل اصول عقاید حقه به برهان و عرفان شده‏ ام، و آزرده خاطرى شگفت از حکمت و میزان که از هر سوى شبهات گوناگون به من روى مى‏ آورد. ریشه این شبهات و وسوسه‏ ها از ناحیت انطباق ظواهر شرع انور -على صادعه الصلوة و السلام- با مسائل عقلى و عرفانى بوده است که در وفق آنها با یکدیگر عاجز مانده بودم، و از کثرت فکرت به خستگى و فرسودگى موحش و مدهش مبتلا گشته‏ام، و از بسیارى سؤال از محضر مشایخم:
آن عالمان دین به حق در سماى علم‏         سیّاره و ثوابت والا گهر مرا
بیم جسارت و ترس اسائه ادب و خوف ایذاء خاطر و احتمال بدگمانى مى‏ رفت.
این وسوسه- چنان که گفته‏ ایم- موجب بدبینى به علوم عقلى، و سبب بیزارى از منطق و حکمت و عرفان شده است. و لکن به رجاء این که "لعلّ اللّه یحدث بعد ذلک أمرا" در درسها حاضر مى ‏شدم، و راز خویش را إبراز نمى‏ کردم، و از تضرّع و زارى اعاظم حکماء در نیل به فهم مسائل اندیشه مى‏ کردم، مانند گفتار صاحب اسفار در مسأله اتحاد نفس به عقل فعّال و استفاضه از آن که فرمود:
و قد کنّا ابتهلنا إلیه بعقولنا، و رفعنا إلیه أیدینا الباطنة لا أیدینا الداثرة فقط، و بسطنا أنفسنا بین یدیه، و تضرّعنا إلیه طلبا لکشف هذه المسألة و أمثالها ... (
اسفار، ج 1، ص 284)
تنها چیزى که مرا از این ورطه هولناک هلاک، رهایى بخشید لطف الهى بود که خویشتن را تلقین مى ‏کردم به این که: اگر امر دایر شود بین نفهمیدن و نرسیدن مثل توئى، و بین نفهمیدن و نرسیدن مثل معلم ثانى ابو نصر فارابى، و شیخ رئیس ابو على سینا، و شیخ اکبر محیى الدین عربى، و استاد بشر خواجه نصیر الدین طوسى، و ابو الفضائل شیخ بهائى، و معلم ثالث میرداماد، و صدر المتألهین محمد شیرازى، آیا شخص مثل تو به نفهمیدن و نرسیدن اولى است، یا آن همه‏ اسطوانه‏ هاى معارف؟
و همچنین خودم را به یک سو قرار مى‏ دادم، و اکابر دیگر علم را که از شاگردان بنام آن بزرگان بودند، و نظائر آنان را، به سوى دیگر، و سپس همان مقایسه را پیش مى‏ کشیدم و به خودم تلقین مى ‏کردم. تا منتهی مى‏ شدم به اساتیدم که به حق وارثان انبیاء و خازنان خزائن معارف بوده ‏اند- رفع اللّه تعالى درجاتهم- که باز خودم را به یک جانب و آن حاملان و دائع علم و دین را به جانبى، و همان مقایسه و تلقین را إعمال مى‏ کردم که تو اولائى به نفهمیدن یا این مفاخر دهر؟ نظیر مطلبى را که علامه شیخ بهائى درباره شیخ اجل صدوق که قائل به سهو النبى شده است، فرموده است: هرگاه امر دائر شود بین سهو رسول و سهو صدوق، صدوق اولى بدان است.
از این مقایسه قدرى آرام مى‏ گرفتم، تا بارقه‏ هاى الهى چون نجم ثاقب بر آسمان دل طارق آمد، و در پناه ربّ ناس از وسواس خنّاس نجات یافتم ففاض ثم فاض.
۰ نظر ۹۶/۰۳/۲۹
۱۰۳۸ بازديد
سیر درسی علامه حسن زاده آملی در حوزه علمیه

سیر درسی علامه حسن زاده آملی در حوزه علمیه

فهرست کتبی که حضرت علامه حسن زاده آملی در هنگام تحصیل در حوزه علمیه، در نزد اساتید بزرگوار خود درس گرفته اند ( ره چنان رو که رهروان رفتند...):
(منبع: شرح دفتر دل، ج2، ص248، باب یازدهم).


علم صرف، نحو، بلاغت و لغت:

  • نصاب الصبیان.
  • جامع المقدمات.
  • شرح النظام علی الشافیه.
  • البهجه المرضیه سیوطی.
  • الفوائد الضیائیه (شرح جامی).
  • مغنی البیب.
  • مطول.

علم تجوید:

  • شرح شاطبیه (سراج القاری).

ادبیات فارسی:

  • کلیات سعدی.
  • گلستان سعدی.

علم منطق:

  • حاشیه ملا عبدالله.
  • شرح الشمسیه قطب الدین رازی.
  • شرح منظومه (بخش منطق).

علم کلام:

  • بخشی از شرح قوشجی بر تجرید الاعتقاد.
  • کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد.

علم فلسفه و حکمت:

  • اسفار الاربعه صدر المتالهین.
  • شفاء.
  • شرح الاشارات و التنبیهات خواجه طوسی
  • شرح المنظومه (بخش حکمت).

علم عرفان:

۰ نظر ۹۵/۱۰/۲۹
۳۴۳۶ بازديد