گویند جناب بایزید بسطامی(1) در جمعی فرمود: «من از خدا داراترم». همه او را سرزنش کرده و طرد کردند ، اما او محکم ایستاده و همین ادعا را تکرار می کرد. از او توضیح خواستند.
گفت: خدا من را دارد و من خدا را. آیا من داراتر از خدا نیستم؟!
الهی گرچه درویشم ولی داراتر از من کیست، که تو دارایی منی؟ (2)
پی نوشت:
1. از عارفان نامی اواخر قرن دوم و قرن سوم هجری و بنا بر برخی روایات، از اصحاب امام جعفر صادق علیه السلام
2. الهی نامه حضرت علامه حسن زاده
...قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام:
إِنَّ آه اسْمٌ مِنْ أَسْمَاءِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَمَنْ قَالَ آه فَقَدِ اسْتَغَاثَ بِاللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى.
امام صادق علیه السلام فرمودند:
"آه" نامی از نام های خداوند است،
هر کس که آه بگوید ، در حقیقت به خداوند تبارک و تعالی استغاثه و طلب نیاز کرده است.
الهی از من آهی و از تو نگاهی.
همین حدیث را باز بفرمایید حرف عارفان همین حدیث شریف است، فافهم.
قال امیرالمومنین علی علیه السلام:
ما رایت شیئاً الا ورایت الله قبله و بعده و معه و فیه
چیزی را ندیدم، مگر اینکه قبل از آن و بعد از آن و همراه آن و در آن چیز، خدا را دیدم.
مسند إمام علی علیه السلام، جلد 1، صفحه 150.
