مرحوم سید ابن طاوس در مجتنى (ص 23) آورده است که: الدعاء المروى عن مولانا على بن موسى الرضا علیه السلام:
یا بدىء یا بدیع یا قوى یا منیع یا على یا رفیع صل على من شرّفت الصّلوة بالصّلََوة علیه.
(ترجمه: دعای روایت شده از مولای ما علی بن موسی الرضا علیه السلام: ای بدیء و ای بدیع و ای قوی و ای منیع و ای علی و ای رفیع، بر کسی که نماز را به سبب صلواتِ بر او شرافت دادی، صلوات بفرست.)
در این دفتر نکات، روایتى نقل کرده ایم که: عن سعید بن المعلى قال: کنت أصلى فى المسجد فدعانى رسول الله (ص) فلم أجبه، فقلت یا رسول الله انى کنت أصلى. فقال: الم یقل الله استجیبو الله و للرسول اذا دعاکم (التجرید الصریح لاحادیث الجامع الصحیح للبخارى، تألیف ابن المبارک ج 2 ص 106).
(ترجمه: سعید بن معلی گفت: در مسجد نماز می خواندم که ناگهان رسول الله صلی الله علیه و آله مرا خواست و من او را اجابت نکردم، (بعد نماز) به ایشان عرض کردم: ای رسول خدا من نماز می خواندم. پس ایشان فرمود: آیا خداوند نفرمود: خدا و رسول را هنگامی که شما را خواندند، اجابت کنید؟)
چون سعید عذر آورد که در نماز بودم کأن رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم فرمود نماز تو را ندا کرد و ان شئت قلت کأن آنجناب فرمود نماز منم که تو را ندا کردم فتدبر.
مفاد این حدیث شریف را با کلام کامل ثامن الحجج تلفیق بفرما فتبصر.
