«انس بن مالک» می گوید: رسول خدا در یکشنبه ی ماه ذیقعده از منزل بیرون آمد و فرمود: ای مردم، کدام یک از شما می خواهد توبه کند؟ عرض کردیم: همه می خواهیم توبه کنیم.
فرمود: غسل
کنید و وضو بگیرید و چهار رکعت نماز بخوانید و در هر رکعت یک بار فاتحه الکتاب، سه
بار قل هو الله احد و هر کدام از دو سوره معوذتین ( فلق و ناس) را یک بار بخوانید، سپس
هفتاد بار استغفار کنید و آن را به « لا حول و لا قوه الا بالله العلی
العظیم» ختم کنید. آن گاه بگویید:
«یا عزیزُ یا غفار، اِغفِر لی ذُنوبی و
ذُنوبَ جَمیعِ المُومنینَ و المُومِنات، فَاِنّه لا یَغفِرُ الذُّنوبَ الّا
اَنت»
سپس فرمود: هر
بنده ای از امت من این عمل را انجام دهد، از آسمان به او ندا می شود: «ای
بنده ی خدا، عمل خود از نو آغاز کن؛ زیرا توبه ی تو پذیرفته و گناه تو
آمرزیده شد.» و فرشته ای از زیر عرش به او خطاب می کند: «ای بنده خجسته باد
بر تو و فرزندان تو!» و فرشته ای دیگر ندا می کند: «ای بنده، دشمنان تو در
روز قیامت از تو راضی خواهند گردید.»
و فرشته ای دیگر ندا می کند: «ای
بنده، تو مومن از دنیا می روی و دین تو از تو گرفته نمی شود و قبر تو گشوده
و نورانی می شود.»
و فرشته ای دیگر ندا می کند: «ای بنده، پدر و مادر تو
از تو راضی خواهند گردید، اگر چه از تو ناخشنود باشند و پدر و مادر و
فرزندان تو آمرزیده شدند و روزی تو در دنیا و آخرت گشوده و فراوان خواهد
بود.»
و جبرئیل علیه السلام ندا می کند: «من همراه با فرشته ی مرگ می آیم و
به او سفارش می کنم که با تو به نرمی رفتار کند و اثر مرگ حتی خراشی در تو
ایجاد نخواهد کرد و فقط روح تو به آرامی از بدنت خارج خواهد شد.»
عرض کردیم: ای رسول خدا، اگر بنده ای این عمل را در غیر این ماه انجام دهد، چه اثری خواهد داشت؟ فرمود: «همانند
آن چه توصیف کردم برای او خواهد بود و این سخنان را جبرئیل علیه السلام
آنگاه که خداوند مرا به آسمامن (معراج) بر، به من آموخت.»
برگرفته از اقبال العمال سید ابن طاووس
