همان طور که زمین کشاورزی باید از علف های هرز عاری باشد، زمین جان انسان هم باید از علف های هرز و آلوده پاک شود.
چطور است که انسان زمین کشاورزی را که محل کشت غذای مادی اوست، وجین می کند، اما زمین جان خود را که محل کاشت غذای حقیقی او یعنی حقایق و اسرار الهی است، از آلودگی ها پاک نمی کند؟!!
شعری تبری (مازندرانی) از حضرت علامه حسن زاده آملی:
برزیگرونّه بدیمه بینجه جار بینجه جارّه و جین کردنه خوار خوار
مره بأوتنه اى جانه برار شه دکاشته و جینها کن و خوار دار
ترجمه
برزگران را در زمین کشاورزی دیدم
زمین کشاورزی را به خوبی وجین می کردند
به من گفتند ای برادر جان
کاشته های (جان) خودت را وجین کن و خوب نگهداری کن
(وجین: کندن علف های هرز)
هر کجا دردی دوا آنجا رود
هر کجا فقری نوا آنجا رود
هر کجا مشکل جواب آنجا رود
هر کجا کشتیست آب آنجا رود
آب کم جو تشنگی آور بدست
تا بجوشد آب از بالا و پست
تا نزاید طفلک نازک گلو
کی روان گردد ز پستان شیر او
(جناب مولوی)
جوابتون رو گرفتید؟