در سایتهای مختلف نسخه اول نرم افزار کیهان برای دانلود موجود است، اما نسخه ای که وبلاگ قاصدون برای دانلود قرار داده است در حقیقت نسخه دوم نرم افزار کیهان است، در این نسخه گالری عکس با بیش از 150 تصویر بسیار زیبا و با کیفیت از فضا اضافه شده است:
فرض کنید سیارات منظومه شمسی جای ماه را در آسمان بگیرند، آن وقت چه منظره ای را از زمین مشاهده می کنیم؟!
یک عکاس نجومی تصاویری را ارائه کرده است با این موضوع که اگر سیارات منظومه شمسی را جایگزین ماه کنیم، آسمان چگونه به نظر خواهد رسید؟ در این طراحیهای علمی زیبا، هر یک از سیارات در فاصلهای از زمین قرار دارند که ماه واقع شده است. در یکی از این تصاویر سیاره عظیم مشتری که 11 برابر زمین است، بر آسمان سایه انداخته در حالی که مریخ تقریبا دو برابر اندازه ماه به نظر میرسد. پیشنهاد می کنم این تصاویر جالب را مشاهده کنید:
منظره ای از ماه به عنوان تصویر اصلی:
اگر سیاره عطارد به جای ماه قرار بگیرد:
در این مطلب تکاتی را درباره منظومه شمسی و سیارات آن نوشته ام که تفکر در آن سبب کشف اسرار می شود. برای فهم بیشتر به این لینک (وسعت عالم) مراجعه کنید. از دوستان خواننده خواهشمندم در این اعداد و ارقام دقت کنند.
منظومه شمسی:
عالم ماده آنقدر بزرگ است که در ذهن بشر نمی گنجد! بگذارید از همین سیاره خودمان شروع کنیم:
زمین
با این همه عظمت و اقیانوس ها و دریاها و جنگل ها که مثل تمام اجسام دنیا
از میلیاردها مولکول و اتم تشکیل شده است، در برابر خورشید همچون ذره ای
بیش نیست، در حجمی که خورشید اشغال کرده میتوان یک میلیون کره ی زمین جای
داد! فاصله ی زمین تا خورشید حدود 150 میلیون کیلومتر است، که حدود 8 دقیقه
نوری میشود (یعنی نور برای پیمودن این فاصله، بیش از 8 دقیقه وقت صرف
میکند! و نور در هر ثانیه سیصد هزار کیلومتر را طی میکند). دورترین سیاره
شناخته شده ی منظومه شمسی سیاره ی پلوتو است. نور خورشید برای رسیدن به
پلوتو حدود 10 ساعت در راه است! پس منظومه شمسی هم برای خودش خیلی وسعت
دارد. قطر منظومه ی شمسی (فعلا تا پلوتو) حدودا یک روز نوری است، چیزی در
حدود 25920000000 کیلومتر. اینها همه مجموعه ای است که آن را منظومه شمسی
می نامیم که انواع سیارک ها و دنباله دارها و... در آن وجود دارند.
نزدیکترین
ستاره به ما (بعد از خورشید)، آلفا قنطورس است که حدود 4/3 سال نوری با
زمین فاصله دارد که معادل 40124160000000 کیلومتر میشود! منظومه ی شمسی،
خود عضوی کوچک از یک مجموعه ی بسیار عظیم تر به نام کهکشان راه شیری است.
راه شیری شامل صدها میلیارد ستاره است که خورشید یکی از آنهاست.پس کهکشان
راه شیری به تنهایی از قوه ی ادراک ما خارج است. و عجیب تر آن که در جهان
میلیاردها کهکشان (مثل راه شیری) وجود دارد که هرکدام میلیاردها ستاره
دارند و همه ی این کهکشانها به فاصله ی بیلیونها سال نوری در کیهان پراکنده
شده اند!!!
و این ها همه همین عالم ماده هستند.