ابیاتی بسیار زیبا از جناب ابوسعید ابوالخیر

  حال عالم سر بسر پرسیدم از فرزانه‌ای
  گفت: یا خاکیست یا بادیست یا افسانه‌ای
  گفتمش، آن کس که او اندر طلب پویان بود؟
  گفت: یا کوریست یا کریست یا دیوانه‌ای
  گفتمش: احوال عمر ما چه باشد عمر چیست؟
  گفت: یا برقیست یا شمعیست یا پروانه‌ای
  بر مثال قطره ی برف است در فصل تموز (1)
  هیچ عاقل در چنین جاگاه سازد خانه‌ای؟!
  یا مثال سیل خانست آب در فصل بهار
  هیچ زیرک در چنین منزل فشاند دانه‌ای؟!
  فیلسوفی گفت: اندر جانب هندوستان
  حکمتی دیدم نوشته بر در بت خانه‌ای
  گفتم: آن حکمت چه حکمت بود؟ گفت: این حکمتست
  آدمی را سنگ و شیشه چرخ چون دیوانه‌ای
  نعمت دنیا و دنیا نزد حق بیگانه است
  هیچ عاقل مهر ورزد با چنین بیگانه‌ای؟

1. (فصل تموز یعنی فصل گرما)

پی نوشت (معنای شعر روی قبر):

از تو استدعا می‌کنم بلکه به تو وصیت میکنم وقتی که من مُردم این کلمات را روی سنگ قبر من نقش نمایی که این مرد غلام عشق بود، شاید کسی که شروط عشق را به‌درستی بداند و از سر قبر این غریب درحالی که سلام میکند، بگذرد.

دعای مادر

روزی از ابو سعید ابوالخیر سوال کردند : این حُسن شهرت را از کجا آوردی ؟

ابوسعید گفت : شبی مادر از من آب خواست، دقایقی طول کشید تا آب آوردم، وقتی به کنارش رفتم، خواب، مادر را در ربوده بود، دلم نیامد که بیدارش کنم، به کنارش نشستم تا پگاه، مادر چشمان خویش را باز کرد و وقتی کاسه ی آب را در دستان من دید، پی به ماجرا برد و گفت: فرزندم، امیدوارم که نامت عالمگیر شود .

بدین سان ابوسعید ابوالخیر مرد خرد و آگاهی و عرفان، شهرت خویش را مرهون یک دعای مادر می داند.

شعری از جناب ابوسعید ابوالخیر در توسل به اهل بیت

ابوسعید ابوالخیر رضوان الله علیه:
یا رب به محمد و علی و زهرا              یا رب به حسین و حسن و آل‌عبا
کز لطف برآر حاجتم در دو سرا                    بی‌منت خلق یا علی الاعلا

شعری از جناب باباافضل کاشانی

دشت از مجنون که لاله میروید از او
ابر از دهقان که ژاله میروید از او
طوبی و بهشت و جوی شیر از زاهد
ما و دلکی که ناله می روید از او